سابقه و هدف: مرکب زدایی قلیایی متداول دارای محدودیت هایی مثل زرد شدن الیاف مکانیکی در محیط قلیایی (تیره شدن قلیایی)، بازده کمتر به علت انحلال بیشتر مواد در محیط به شدت قلیایی، افزایش هزینه ها و بار آلودگی پساب به علت استفاده از موادی مانند هیدروکسید سدیم و سیلیکات سدیم می باشد. این محدودیت ها موجب شده تا روش جدیدی به نام مرکب زدایی خنثی با هدف کاهش pH محیط مرکب زدایی تا سطح خنثی ابداع گردد. این تحقیق با هدف بررسی امکان جایگزینی مرکب زدایی کاغذ باطله اداری به روش خنثی به جای مرکب زدایی متداول در pH قلیایی انجام شده است.مواد و روش ها: مخلوط کاغذ باطله اداری با استفاده از سولفیت سدیم در سه سطح 1، 2 و 3 درصد وزن خشک خمیرکاغذ و مدت زمان 15، 30 و 45 دقیقه تیمار شده و ویژگی های نوری و مکانیکی خمیرکاغذ مرکب زدایی شده بر اساس روش های استاندارد آئین نامه تاپی اندازه گیری شدند.یافته ها: نتایج حاصل از معادله نرمال سازی نشان داد که تیمارهای A، B، C، D، E، F، G، H و I به ترتیب دارای امتیازهای 1.5095، 1.4517، 1.4735، 1.407، 1.4875، 1.4843، 1.5416، 1.5266 و 1.4963 بوده اند و تیمار شاهد دارای امتیاز 1.5821 بوده که در بین همه تیمارها دارای امتیاز بالاتری بود. ولی از بین تیمارهای مرکب زدایی خنثی تیمار G و H دارای بالاترین امتیازات بوده اند که به ترتیب دارای 3 درصد سولفیت سدیم و زمان های 15 و 30 دقیقه می باشند. بنابراین استفاده از 3 درصد سولفیت سدیم به عنوان مقدار بهینه برای مرحله تیمار شیمیایی معرفی می شود که می تواند جایگزین مواد شیمیایی روش متداول مثل هیدروکسید سدیم، پراکسید هیدروژن، سیلیکات سدیم و غیره شود. زمان های 15 و 30 دقیقه دارای شرایط بهتری نسبت به زمان 45 دقیقه داشتند که می توان از این دو زمان جهت تیمار شیمیایی مرحله خمیرسازی مجدد استفاده کرد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد تیمار سولفیت سدیم 3 درصد در زمان های 15 و 30 دقیقه دارای شرایط بهتری نسبت به سایر تیمارها می باشد. همچنین، رتبه بندی تیمارهای آزمایشی نشان داد که تیمار حاوی 3 درصد سولفیت سدیم و زمان 30 دقیقه در مقایسه با سایر تیمارها و همچنین تیمار انجام شده به روش قلیایی، از امتیاز بیشتری برخوردار بوده و به عبارت دیگر بهترین تیمار از نظر مجموع خواص نوری و مقاومتی می باشد. نتایج ارزیابی نوری و مکانیکی خمیر کاغذ حاصل از این تیمار به تیمار شاهد قلیایی خیلی نزدیک بوده و هر دو تیمار دارای درجه روشنی نزدیک به هم و با اختلاف خیلی کمی می باشند. ارزیابی ها نشان داد مرکب زدایی به روش خنثی می تواند جایگزین مناسبی برای روش متداول قلیایی باشد.

در این پژوهش، قابلیت رنگ بری خمیرکاغذهای مرکب زدایی شده با آنزیم همی سلولاز در مقایسه با روش متداول شیمیایی بررسی شد. در ابتدا، مخلوط خمیرکاغذ بازیافتی با آنزیم همی سلولاز در سطوح مختلف میزان مصرف، زمان تیمار و مقایر pH (تحت سایر شرایط ثابت فرآیندی) مرکب زدایی شدند و تیمارهای آزمایشی H2T3 (میزان مصرف: 2/0 درصد (براساس وزن خشک خمیرکاغذ بازیافتی)؛ زمان تیمار: 60 دقیقه و محدده 7-5/6 pH) و H4T2 (میزان مصرف: 1 درصد؛ زمان تیمار: 50 دقیقه و محدده 7-5/6 pH) به عنوان بهترین تیمارها انتخاب شدند. در ادامه، خمیرکاغذهای انتخابی با استفاده از پراکسید هیدروژن تحت شرایط ثابت فرآیندی رنگ بری شده و قابلیت رنگ بری آنها در مقایسه با خمیرکاغذهای متداول شیمیایی مقایسه شد. براساس نتایج به دست آمده، قابلیت رنگ بری خمیرکاغذهای مرکب زدایی شده با همی سلولاز بهتر از خمیرکاغذهای رنگ بری شده پس از مرکب زدایی شیمیایی بوده و کاغذهای حاصل از درجه روشنی و سفیدی بیشتر و همچنین زردی کمتر برخوردار بودند اما ماتی این کاغذها در اثر رنگ بری کاهش یافت. همچنین خمیرکاغذهای پیش تیمار شده با آنزیم همی سلولاز، کاغذهای با شاخص های مقاومت به کشش و ترکیدگی بیشتری بعد از مرحله رنگ بری نشان دادند به طوری که در تیمارهای آنزیمی H2T3 و H4T2 ، افزایش شاخص مقاومت به کشش به ترتیب 22/13 درصد و 59/12 درصد و درصد افزایش شاخص مقاومت به ترکیدگی به ترتیب 66/3 و 22/6 درصد به دست آمد. این در حالی است که شاخص های مقاومت به کشش و ترکیدگی خمیرکاغذ مرکب زدایی شده شیمیایی بعد از رنگ بری به ترتیب به میزان 17/10 درصد و 16 درصد بهبود یافتند. همچنین درصد کاهش شاخص مقاومت به پارگی کاغذ در تیمارهای آنزیمی H2T3 و H4T2 بعد از رنگ بری، به ترتیب 45/12 درصد و 06/8 درصد در مقایسه با خمیرکاغذهای مرکب زدایی شده شیمیایی (44/4 درصد) تعیین شد. براساس نتایج کلی به دست آمده از مقایسه ویژگی های کیفی کاغذهای ساخته شده از خمیرکاغذهای مختلف رنگ بری شده با پراکسید هیدروژن، پیش تیمار آنزیمی H2T3 در مجموع

مرکب زدایی کاغذهای مخلوط باطله اداری به روش متداول شیمیایی، علاوه بر مصرف زیاد مواد شیمیایی و انتشار قابل ملاحظه آلودگی های زیست محیطی، دارای کارآیی به نسبت کمی است. از سوی دیگر، مرکب زدایی آنزیمی کارآیی مرکب زدایی را، حتی با کاهش آلودگی های زیست محیطی افزایش می دهد ولی ممکن است باعث کاهش ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ مرکب زدایی شده گردد. در این مقاله ویژگی های فیزیکی و مقاومتی خمیر کاغذ مرکب زدایی شده آنزیمی مخلوط کاغذهای باطله اداری، به دست آمده از تیمارهای برتر از نظر کارآیی مرکب زدایی با استفاده از آنزیم سلولاز تجاری به دست آمده از قارچ Aspergillus niger، با نمونه های برتر به دست آمده از تیمار شیمیایی و شاهد مقایسه شدند. نتایج نشان داد که کاغذهای دست ساز به دست آمده از خمیر کاغذهای مرکب زدایی شده به روش آنزیمی نسبت به تیمار شیمیایی دارای ضخامت و حجم ویژه کم تری بودند ولی از نظر ویژگی های مقاومتی تفاوت معنی داری با نمونه های به دست آمده از تیمار شیمیایی نشان ندادند. در نتیجه به دلیل کارآیی بهتر مرکب زدایی و نیز ویژگی های فیزیکی و مقاومتی قابل قبول، مرکب زدایی آنزیمی به عنوان جایگزین مناسبی برای روش متداول شیمیایی برای مرکب زدایی کاغذهای مخلوط باطله اداری توصیه می گردد.

کاغذهای مخلوط باطله اداری منبع عظیمی از الیاف با کیفیت می باشند که فرآیند چاپ به روش غیر تماسی بر روی آن ها صورت گرفته است. بازیافت این کاغذها با استفاده از فرآیند مرکب زدایی متداول شیمیایی، از نظر فنی و اقتصادی با مشکل رو به رو است. در این پژوهش مرکب زدایی آنزیمی به عنوان گزینه جایگزین مرکب زدایی متداول شیمیایی انجام گرفت. نمونه های کاغذ باطله اداری پس از چاپ توسط دستگاه زیراکس، با استفاده از آنزیم سلولاز تجاری حاصل از قارچ Aspergillus niger در سه سطح مقداری 0.025، 0.05 و 0.1 درصد بر اساس وزن خشک خمیر کاغذ (به ترتیب معادل 25، 50 و 100 واحد به ازا هر گرم وزن خشک خمیر کاغذ) و در دو سطح زمان 10 و 15 دقیقه و در دما 50 درجه سانتی گراد مرکب زدایی شدند. تاثیر متغییرهای فرآیندی بر ویژگی های ظاهری و نوری کاغذهای دست ساز مرکب زدایی شده مورد مطالعه قرار گرفت. جمع بندی نتایج نشان داد تیماری که در آن از 0.05 درصد آنزیم و زمان 15 دقیقه استفاده شده است، بهترین نتیجه را داشته و موجب بهبود ویژگی های ظاهری کاغذهای دست ساز نسبت به نمونه های شاهد می گردد.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر استفاده از خمیرکاغذ مرکب زدایی شده مخلوط کاغذهای باطله اداری (MOW) بر ویژگی های خمیرکاغذ APMP ساقه پنبه انجام گرفت. به این منظور خمیرکاغذهای APMP با استفاده از عوامل کی لیت ساز نظیر سیلیکات سدیم و DTPA (نمونه شاهد) و بدون استفاده از این ترکیبات از خرده های ساقه پنبه بدون پوست در دو مرحله با نسبت مایع خمیرسازی به ماده اولیه 1: 6، زمان 20 دقیقه و درجه حرارت 70°C در مرحله اول، زمان 60 دقیقه و درجه حرارت 75°C در مرحله دوم تهیه شدند. علاوه بر این خمیر کاغذهای حاصل از مخلوط کاغذهای باطله اداری که با روش متداول شناورسازی مرکب زدایی شدند، تهیه شده و تا رسیدن به درجه روانی حدود 300 ml CSF پالایش شدند. از خمیرکاغذهای شاهد، بدون استفاده از عوامل کی لیت ساز، خمیرکاغذ مرکب زدایی شده مخلوط کاغذهای باطله اداری و همچنین اختلاط 10% و 20% آن با APMP شاهد کاغذهای دست ساز ساخته شد. ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کاغذها بر اساس استانداردهای تاپی تعیین گردید. بیشترین مقادیر دانسیته، درجه روشنی و ویژگی های مقاومتی مربوط به خمیرکاغذ مرکب زدایی شدهMOW  و کمترین مقادیر مربوط به خمیرکاغذ APMP بدون عوامل کی لیت ساز بود و از بین کاغذهای اختلاطی نیز خمیرکاغذ  APMPحاوی 20% خمیر مرکب زدایی شده MOW بیشترین مقادیر دانسیته، درجه روشنی، شاخص مقاومت به ترکیدن و پاره شدن را داشت.

در این تحقیق جوهرزدایی کاغذ روزنامه باطله به دو روش شیمیایی متداول و آنزیمی مورد بررسی قرار گرفت. تیمار شیمیایی کاغذ روزنامه باطله با استفاده از مواد شیمیایی در زمانهای مختلف10، 20 و 30 دقیقه، درصد خشکی 10 درصد، دما 50±1 درجه سانتی گراد همراه با شستشو، شناورسازی و ترکیب شستشو و شناورسازی انجام شد. این در حالی است که تیمار آنزیمی با استفاده از آنزیم سلولاز در غلظت های مختلف 0.025، 0.05، 0.1 و0.2  درصد (بر اساس وزن خشک کاغذ باطله)، محدوده pH 5 – 5.5، زمانهای مختلف 10، 15 و 20 دقیقه، درصد خشکی 10 درصد، دما 50±1 درجه سانتی گراد همراه با شستشو انجام گرفت. مقایسه نتایج خواص نوری تیمارهای بهینه شیمیایی و آنزیمی نشان داد که خمیرهای کاغذ جوهرزدایی شده به روش شیمیایی متداول دارای درجه روشنی بیشتر و زردی بیشتر می باشند. همچنین خمیرهای کاغذ جوهرزدایی شده به روش شیمیایی متداول کاغذهای حجیم تر، ضخیم تر و با مقاومت به عبور هوای بیشتری را نتیجه داد.